Hoe kan een ploeg, die een Europese uitwedstrijd met tien treffers verschil wint, een week later op eigen bodem ternauwernood een gelijkspel uit het vuur slepen. Het zijn de raadsels van handbal die zaterdagmiddag in een verplicht leeggestroomd Sportcentrum VZV weer eens kwamen bovendrijven.
De stoere meiden van JuRo Unirek VZV kwamen in de return van de derde Europese bekerronde een remise (26-26) overeen met de vlotte grietjes van Vardar die na een maximale achterstand van zes goals (9-3) terugkeerden in de wedstrijd en niet, zoals een week eerder in Skopje, in de eindfase in elkaar stortten. Nee, Vardar bleef met zijn agressieve verdedigen (4-2, 3-3 en 5-1 systemen) overeind en maakte het weinig secure, om niet zeggen slordig spelende VZV meer dan moeilijk.
Toch in de slotfase had de thuisploeg de voorsprong van drie goals (25-22) en ook nog twee (26-24) gewoon over de streep moeten brengen. De commentator van de livestream (ondergetekende) zei dat één goal maken VZV definitief tot winnaar zou maken, maar die ene treffer bleef uit. Renée Kolken kreeg op aangeven van Carmen van der Kroon die ene fraaie kans, vrij aan de cirkel op een voor haar oneigenlijke centrale plaats, maar ze wilde, bij 26-25, de bal onder doelvrouw Jovana Trajkoska heen prikken. Kolken gaf de bal in haar enthousiasme te veel kracht mee, waardoor ie van de vloer af over de deklat zeilde. Het gezicht van de hoekspeelster ging op zuur. Geen minuut later lag de gelijkmaker van Vardar (26-26) achter doelvrouw Lisanne Bakker. Het was uit een strafworp, waarvan de Macedonische er zeven kregen. Twee daarvan waren een prooi voor VZV-uitblinker Amber Zomerdijk.
In de slotminuut kregen de JuRo’s na balverlies van de Skopjes zowaar nog achttien seconden de kans de zege te grijpen, coach Rolf Schulte Fischedick riep zijn B-formatie voor een time-out naar de kant, maar de Amsterdammer van de opvallende handgebaren koos er niet voor het A-team de wedstrijd te laten afmaken. Daarvoor was die eerste keus deze middag ook niet overtuigend genoeg geweest.
In die slotseconden, met Romée Louwen, Jet Jimmink en Demy Worst in de gelederen, kon Carmen van der Kroon hevig gehinderd niet in schietpositie komen, waarna Vardar het duel in vreugde kon afsluiten en het verder bekerende VZV weinig echte blijheid uitstraalde.
Iedereen, 360 livestreamverbindingen plus een halve kantine vol voor het grote scherm van de zieke Willem Doedens, had het gevoel: dit had veel beter gekund. In het eerste kwartier noteerden we zes gemiste breaks. Vrije lopen naar de keeper, maar bal naast, of uit de hand gevallen dan wel de lat geraakt. Het leek uitstel van executie, maar na 9-3 (Jane Kramer over 35 meter in het leeggelaten doel) kwam Vardar, gespaard door de Italiaanse arbiters die een rode kaart voor doelvrouw Trajkoska in de borstzak lieten, terug in de wedstrijd en ontwikkelde die pot zich op een manier die bepaald onverwacht voorkwam.
Vardar, gewezen grootmacht in het Europese tophandbal, heeft een apart spel. De speelsters gaan in hun aanvalsacties veelal omlaag, onder de armen van de verdedigers door, en hebben oog voor de cirkelloper. De VZV-meiden blijven daarentegen overeind, gaan nooit naar de grond en zijn daarmee gemakkelijk af te stoppen, zelfs voor een fysiek minder grote Vardareen. ‘t Veld Zijdewind Vooruit kreeg ook veel meer tijdstraffen: zeven om twee. De Italiaanse scheidsrechters Di Domenico en Fornasier hadden meer oog voor de Nederlandse ingrepen dan voor de Macedonische charges. Het was groot tegen klein. In de psychologie van de sport speelt zulks altijd een rol.
Zo sleepte het vorige week eigenlijk al besliste Europese treffen zich naar het einde. De moppers (dweilers), vriendjes en vriendin van speelsters, hoefden slechts éénmaal in actie te komen voor het deppen van een zweetplek. De Nederlandse scheidsrechters Den Elzen vergisten zich bij 13-9 in de score. Het moest inderdaad 12-10 zijn. Er viel niets te vieren met het thuispubliek dat enorm gemist werd en daarmee liet JuRo Unirek de kans liggen om de zevende zege in tien Europese wedstrijden te boeken.
In 2020 werd gewonnen van Brixen Südtirol (tweemaal 29-24 en 26-20), van KH-7 BM Granollers (26-25) en in 2021 van Ferizaj (35-14 en 27-17) en van Vardar (35-25). Triomf nummer zeven lag voor het grijpen, dat voelde iedereen, maar in handbal is gebrekkige concentratie (focus noemen we dat tegenwoordig) de valkuil waar JuRo Unirek VZV zaterdag keurig indonderde. Wij waren niet bij de les, 100 strafregels schrijven zou mijn schoolmeester vroeger hebben verordonneerd.
Enfin, in januari is er de kans om weer eens de ‘Vardar-uit’ topvorm en oplettendheid te tonen. Want VZV bekerde verder en zag later op de avond, dat streekgenoot en concurrent Westfriesland SEW daar in een zinderende botsing met Ramat Gan uit Israël niet in slaagde. In handbal liggen winst en verlies immers nooit ver uit elkaar.
Derde ronde Europa Cup 3, return: JuRo Unirek VZV – Vardar (Macedonië) 26-26 (12-11). Eerste wedstrijd: 35-25. VZV naar achtste finales.
Doelpunten JuRo Unirek VZV:
Romé Steverink 6, Jane Kramer 4, Esma Staal 3, Anna Buter 3, Maud Kruijer 2, Dominique Koppe 2, Renée Kolken 2, Demy Worst 2, Lynn Klesser 1, Carmen van der Kroon 1.
