Momenteel is de wedstrijd Venlo – Volendam bezig, het gaat gelijk op. Dat is het mooie aan dit seizoen, we zijn dit seizoen erg mooi aan elkaar gewaagd. Er is geen één team wat er ver bovenuit steekt. En daarvoor zijn wij nog trotser dat wij ons al geplaats hebben voor de finale!
Met de selectie nemen we jullie de komende weken mee in onze voorbereiding op de finale. Elke dag komt een ander teamlid aan de beurt. Gisteren zijn we begonnen met Edwin en nu is Meike van Splunter aan de beurt, aanvoerster van het team! . Wij wensen jullie veel leesplezier in de aanloop naar de finale!
DE FINALE – Meike aan het woord
Finale! Een droom wordt werkelijkheid voor VZV
Over twee weken is het zover: de eerste wedstrijd van de best-of-three in de finale om het landskampioenschap. Een historisch moment, want voor het eerst in de geschiedenis staat VZV in de finale.
Als klein meisje maakte ik – net als veel van mijn teamgenoten – de overstap van mijn vertrouwde dorpsclubje naar een grotere vereniging, om mijn droom na te jagen. Wat begon met een paar extra trainingsuren, groeide uit tot een leven waarin alles om handbal draaide. Ons gezin, mijn vriend(en), mijn keuzes – bijna alles stond en staat in het teken van de sport.
In de jaren die volgden werden kleine doelen groter. Van jeugdkampioen worden naar mogen meedoen aan het NK. Van hopen op een plekje in de damesselectie naar spelen in de eredivisie. Inmiddels speel ik al acht seizoenen op het hoogste niveau en mag ik dit jaar zelfs aanvoerder zijn van ons team. Maar diep vanbinnen was er altijd één ultieme droom: spelen in een finale.
Aan het begin van dit seizoen spraken we het voor het eerst voorzichtig uit: we wilden een finale halen. Dat doel leek ver weg na een stroeve seizoenstart, en ook het dipje eind 2024 zorgde voor twijfels. Maar waar wij andere jaren misschien ons koppie konden laten hangen, hielden wij dit jaar vast aan wat ons zo sterk maakt: vertrouwen in elkaar. We trainden hard, bleven vechten, en deden het als één team. Met één doel.
Twee trainingen voor de eerste wedstrijd van de nacompetitie liep ik door een botsing op de training een vervelende schouderblessure op. Helaas hoort ook dat bij topsport. Gelukkig kon ik vanaf de zijlijn genieten van het spel, de energie, en het geloof waarmee we bleven doorgaan. En nu is het zover: VZV speelt de finale om het landskampioenschap. Ons doel is realiteit geworden.
De komende weken staan in het teken van hard trainen, genieten en alles geven wat we hebben. Als aanvoerder ben ik ongelofelijk trots op mijn team, op de stappen die we dit jaar hebben gezet, en op de club als geheel. Zonder onze supporters, vrijwilligers, sponsoren en het bestuur hadden we dit nooit bereikt.